دکتر مهدی مقیم نژاد: عکاسی جدی نمی تواند خارج از ساختار مجموعه ای معنا داشته باشد

عکاسی جدی بویژه در حیطه آرت فتوگرافی نمی تواند خارج از ساختار مجموعه ای معنا داشته باشد.
دکتر مهدی مقیم نژاد، عکاس، مدرس عکاسی و عضو شورای هنری هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران گفت: هنرمند را با پروژه های فکری او می شناسیم و شکل تحقق این پروژه فکری در حیطه عکاسی، آثار مجموعه ای است. به عکاسی پروژه ای و نمایش آثار مجموعه ای اعتقاد دارم، در تمام سال های اخیر مروج  و مبلغ عکاسی ایده مند بودم و برای آن جنگیده ام و فکر می کنم این نوع نگاه به عکاسی می تواند به شکل بنیادینی شناخت ما را از عکاسی و پرداختن به عکاسی دگرگون کند و عکاسی ما را جهت بدهد. در سیزدهمین دوسالانه عکس ایران هم که عضو شورای سیاستگذاری بودم دغدغه داشتم که به عکاسی به شکل آثار مجموعه ای نگاه شود و با پروژه های فکری سر و کار داشته باشیم.
مقیم نژاد درباره تغییر رویکرد انجمن عکاسان ایران در برگزاری ۱۰ روز با عکاسان ایران گفت: درباره انجمن عکاسان ایران و برنامه های آن هیات مدیره می توانند نظر بدهند اما از آنجا که انجمن عکاسان ایران یک نهاد متولی فراگیر در زمینه عکاسی است تصمیم به برگزاری هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران با رویکرد ایده مند، تا حدی یک کار متهورانه به حساب می آید چون ناگفته پیداست برگزاری این نمایشگاه با چنین رویکردی بیشتر به جنبه های کیفی عکس توجه دارد تا جنبه های کمی. انجمن عکاسان ایران ساختار و اهدافی دارد که احتمالا یکی از آن اهداف این است که دربرگیرندگی داشته باشد، یعنی انجمن عکاسان ایران برای همه عکاسان ایران است و همه از آن انتظار و توقع دارند. امسال هیات مدیره انجمن عکاسان ایران از شورای هنری هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران خواست که یک نمایشگاه خوب و کیفی برگزار شود و وقتی قرار است نمایشگاه کیفی برگزار شود مسلم است که باید از نگاه کمی بگذریم چون نمی توان هم نمایشگاه خوب کیفی داشته باشیم و هم انتظار مشارکت حداکثری باشد. روند نمایشگاه هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران چنین پیش می رود که اعضای شورای هنری که با عکاسان سر و کار دارند، آثاری را به شورا آوردند و پیشنهادهایی را ارائه کردند تا ارزیابی شود اما به هر حال حیطه شناخت افراد برای ما محدودیت هایی دارد و هر کدام از اعضای شورا به عکاسانی دسترسی دارند. بنابراین نمایشگاه هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران نمی تواند ضامن جنبه کمی در جامعه عکاسی باشد. 
مقیم نژاد در ادامه گفت: امروز و آینده عکاسی ایران مثل عکاسی جهان بسته به این است که عکاسان چقدر به فضاهای فکری و نظریه های گوناگون مشرف باشند و تا چه حد بتوانند آن را درونی کنند و در آثارشان قابل رویت باشد. در بحث آموزش عکاسی تغییراتی را در یک دهه اخیر داشته ایم و در فضاهای نمایشگاهی نیز این تغییر را داشته ایم. آنچه واقعا ناگفته پیداست، عکاسی به معنای عکاسی کافی نیست و  خواسته ما از منتقدانی نیز که قرار است به هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان بیایند، این است که ما مبنا را بر نقد نمایشگاه گذاشته ایم اما نمی شود دیگر یک نقد سنتی باشد که عکس ها به صورت یک موجود خودبسنده ای دیده شوند که به فرم و موضوع و ... می پردازد. خود شعار ۱۰ روز با عکاسان ایران یعنی "عکاسی، فرهنگ، جامعه" یعنی عکاسی را باید در حوزه گسترده ای ببینیم. فن عکاسی اهمیت دارد اما این پله اول است، وقتی وارد کار عکاسی می شویم به فضایی وارد می شویم که خواه ناخواه بیرون از رمزگان درون عکاسی می گنجد و به فرهنگ، تاریخ و خیلی از مسایل می پردازد. وقتی عکاس وارد این فضا می شود به مرور شکل عکاسی او، نحوه ارائه و ... تغییر می کند و ایده مند بودن اینجا معنای دقیق تر پیدا می کند. ایده مند بودن فقط این نیست که یک ابتکار فکری باشد، این ابتکار فکری زمانی لحن معاصر پیدا می کند که دغدغه ها در آن یافتنی باشد. در یک پروژه عکاسی از آغاز تا پایان افکار متعدد درهم شونده با هم سر و کار دارند و بازتاب این رویکرد را در عمده آثار هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران می توان دید. شاید در این نمایشگاه با یکی از نمودهای هنر معاصر مواجه باشید که با دغدغه هایی سر و کار دارد که فقط درون رسانه(عکس) نیستند.
مقیم نژاد درباره چگونگی انتخاب آثار هشتمین دوره ۱۰ روز با عکاسان ایران گفت: در انتخاب آثار بر اثر تجربه و آثاری که دیدیم و آگاهی و شناختی که به دست آوردیم سعی کردیم قوای تشخیص را به آثار هم تعمیم دهیم، ایده مندی به عنوان یک فکر وجود دارد، تصویری که هنرمند خلق می کند و تکنیکی که به کار می برد در خدمت فکر است و تازگی ایده ها هم در انتخاب مهم بوده است. در این نمایشگاه با شکلی از عکاسی مواجه هستیم که اساسا تکنیک مشترکی ندارند، دغدغه ما ژانر نبوده است، دغدغه ما محتوای خوب بوده و این محتوا هم شامل موضوع، هم شیوه بیان و هم دغدغه هایی می شود که این دو را به هم پیوند می دهد. آثاری که انتخاب شده محدود به بضاعت های عکاسی ایران است و شکل آرمانگرایانه ای در آن نیست و بر اساس آنچه بوده انتخاب شده است، امیدوارم آنچه انتخاب شده بخش دغدغه مندی از عکاسی را به مخاطب نشان دهد. 
 
تاریخ خبر: 1398/09/03